Ποτέ δεν ξετρελάθηκα με το Παρα Πέντε.Το θυμήθηκα απόψε γιατί προβλήθηκε επιτέλους ένα καινούργιο επεισόδιο μετά από πολλές επαναλήψεις(άλλο θέμα η απεριόριστη ελευθερία που έχουν οι σεναριογράφοι στη χώρα μας να συνεχίζουν και να σταματάνε όποτε θέλουν με αποκορύφωμα τον Παπακαλιάτη που έκανε ένα χρόνο να ξαναπαίξει καινούργιο επεισόδιο).Ελεγα λοιπόν ότι δεν με ξετρελαίνει το Παρά Πέντε.Δεν το συγκρίνω με τίποτα με τα "Εγκλήματα" ή το Σ'αγαπω-μ΄αγαπας".Το χιούμορ του είναι χλιαρό ,ένα "μη θίξω και κανέναν και έχουμε παρεξηγήσεις".Δεν είναι αιχμηρό το χιούμορ,δεν ξεκαρδίζεσαι με τις ατάκες του.Εχεις αυτό το αινιγματικό χαμόγελο της Τζοκόντας.Στα "Εγκλήματα" κάθε ατάκα ήταν και μια μαχαιριά στο καθως πρέπει...Στο άλλο βλέπεις και παράλληλα θέλεις να ισιώσεις το τραπεζομάντηλο στο τραπέζι να μην κάνει ζάρες.Τέλος πάντων ,αρέσει σε πολλούς και νοιώθω μόνος οπότε περί ορέξεως...
No comments:
Post a Comment