O Αλ Γκορ ήταν αυτός που πήρε το φετινό Νόμπελ Ειρηνης για "τις προσπάθειές του να δευρυνθούν οι γνώσεις για την κλιματική αλλαγή" (shit overhead and look around δηλαδή).Ο ίδιος είχε πάρει φέτος κι ένα Οσκαρ για το ντοκιμαντερ "Αβολη Αλήθεια" οπότε μπορεί άνετα και χαλαρά να ευχαριστήσει τη μαμά του ,το κοινό και την Ακαδημία. Πολύ βιτρίνα και Χόλιγουντ έχει πέσει εκεί στη Σκανδιναβία.Υπήρχαν υποψήφιοι πραγματικά αξιόλογοι για να πάρουν το βραβείο και αν μιλάμε για τον τομέα του περιβάλλοντος η Σέιλα Βατ Κουτιέ από τον Καναδά που αγωνίζεται για τους πληθυσμούς που ζούν στον αρκτικό κύκλο ήταν μια πολύ καλύτερη περίπτωση.Ο Γκορ είναι ένας τύπος που απέτυχε-με λίγο κλεψιά του Μπους είναι η αληθεια-να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ.Αν τα είχε καταφέρει είναι σίγουρο ότι το περιβάλλον θα το είχε γραμμένο στους όρχεις του όπως και ο Τζορτζ.Αλλά βρήκε στην οικολογία το αποκούμπι για να μην τον ρίξει στα σκληρά η αποτυχία και γίνει σαν τον άλλο Αλ ,τον Μπάντι και έκανε το μεγάλο comeback. Το περιβάλλον είναι σαν το επί κοντώ γυναικών.Είναι καινούργιο άθλημα και έχει άφθονο χώρο να πάς ψηλά .Μαζί με τον Γκορ βραβεύτηκε και η Διακυβερνητική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Αλλαγές.Ενα πάνελ(ναι πάνελ,η Τένια Μακρή και η Βάσια Λόη μόλις το έμαθαν έσκασαν από το κακό τους) που συνεδριάζει τακτικότατα-μια φορά το χρόνο κι αν- για να συζητήσει για το περιβάλλον και να στενοχωρηθεί.Ο Αλ Γκορ και το μπαλέτο του δηλαδή.
No comments:
Post a Comment