Ο ΜΑΚΗΣ,Ο ΘΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ

Σάββατο ,απόγευμα στο Μύλο στα Εξάρχεια.Σε ένα τραπέζι δίπλα σε εμάς κάθονται τρία κορίτσια,όμορφα,που συζητάνε και χαζογελούν υπέροχα.Το πιό φωτεινό και πρόσχαρο είναι λεπτό με μαύρα κατσαρά μαλλιά πιασμένα σε κοτσίδα ,δείχνει ότι χαίρεται τη ζωή.Την προσοχή μου τραβάνε τα γέλια τους.Οταν σηκώνονται να φύγουν η ωράια της παρέας δείχνει να δυσκολεύεται.Πιάνεται από το τραπέζι με το ένα χέρι ,με το άλλο από την καρέκλα ,οι άλλες τη βοηθάνε.Στην αρχή δεν καταλαβαίνω τι θέλει να κάνει,παραξενεύομαι μέχρι που συνειδητοποιώ ότι η κοπέλα πάσχει από σοβαρά κινητικά προβλήματα.Από εκείνη τη στιγμή τραβάω το βλέμμα από πάνω της(τα βλέμματα των άλλων,ότι πιό βαρύ σε αυτές τις περιπτώσεις) ,κοιτάζω αλλού και κάποια στιγμή τις βλέπω και τις τρείς μαζί να απομακρύνονται.Οι δύο κρατάνε την ομορφιά με την κοτσίδα αγκαζέ και χάνονται στη Ζωοδόχου Πηγής χαμογελαστές και ξέγνοιαστες.Τις θαυμάζω και τις τρείς και ζηλεύω αυτές τις φιλίες τις παντοτινές που στηρίζουν ζωές.Τι να μας πούν σκέφτομαι ο Μάκης και ο φίλος του που τον πρόδωσε,τι ξέρουν αυτοί οι λύκοι από φιλίες .